Kasia Bulicz-Kasprzak spotkała się z czytelnikami

19 września  z czytelnikami biblioteki spotkała się Kasia Bulicz-Kasprzak. Pisarka aktualnie mieszka w Sulejówku, ale dzieciństwo i młodość  spędziła w Lubaniu na Dolnym Śląsku, a związana jest też z Roztoczem, gdzie umieszcza akcje swoich książek. W czasie spotkania pisarka wspominała polonistę z liceum, dzięki któremu dużo się nauczyła i  któremu bardzo dużo zawdzięcza. Po maturze studiowała biologię, ale równolegle ukończyła też studia polonistyczne, na których w końcu mogła pisać.  W 2011 roku za namową męża wzięła udział w konkursie literackim na współczesną powieść obyczajową organizowanym przez Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”. Konkurs wygrała i kilka miesięcy później do księgarń trafił jej debiut „Nie licząc kota”. Książka podbiła serca czytelniczek. Kolejna książka „Nalewka zapomnienia” trafiła do czytelników w roku następnym. A w 2023 r. ukazała się 19 książka „Puste wygony”. W czasie rozmowy pisarka mówiła,  że pisanie traktuje jak rzemiosło i uważa, że autor, który zdobył pewne doświadczenie ma obowiązek tym doświadczeniem się podzielić. Ukończyła roczny kurs scenariuszowy w Warszawskiej Szkole Filmowej i  prowadzi zajęcia dla adeptów pisania w różnym wieku: młodzieży, emerytów. Uważa, że pisanie jest najlepszą forma autoterapii.

Postacie w książkach pisarka tworzy czerpiąc ze swoich doświadczeń. Opowiedziała jak powstawała np. książka „Pójdę do jedynej”, uniwersalna, pokazująca historie przyjaźni dwóch mężczyzn, historię dokonywania niełatwych wyborów. Swoje powieści określa jako opowieści o relacjach, czasami trudnych („Cała prawda”, „Muszę wiedzieć”), bo relacje są dla niej najistotniejsze. Pisarka opowiedziała o „Sadze wiejskiej”, której kolejny  tom ukazał  się w tym roku. Pomysł pojawił się ok. 10  lat temu, początkowo przez kilka lat wydawcy nie byli zainteresowani tematem. Mimo tego pisarka zaczęła zbierać materiały, spisywać relacje, odwiedzać różne muzea, rozmawiać z przewodnikami, kolekcjonować regionalne wydawnictwa dotyczące Zamojszczyzny. Cykl „Saga wiejska” jest inspirowany autentycznymi wydarzeniami i historiami ze wsi rodzinnej mamy autorki, opowieściami bliskich i wspomnieniami. Pierwowzorem literackiego Tynczyna jest wieś Muratyn na Zamojszczyźnie. Niektórzy bohaterowie sagi mają swoje pierwowzory (Teofila Lipczewska, Krystyna Malicka, Antoszka Lipczewska, Jaśko Lipczewski). Pisarka wyjaśniła, dlaczego tom 1 „Skrawek pola” zaczyna się w roku 1904, data została przez nią wybrana świadomie i nieprzypadkowo. Losy chłopskich rodzin w  kolejnych tomach dzieją się na tle wydarzeń historycznych, jesteśmy świadkami przemian gospodarczych i społecznych, obserwujemy życie codzienne wsi, pracę w gospodarstwie, święta i tradycje. Jeden rozdział książki „Puste wygony” (tom 5 sagi) dzieje się w czasie II wojny światowej w Izbicy. Zapraszamy do lektury!