Nowości – styczeń 2018
Czas Herkulesów – Marcin Wroński. Warszawa: WAB, 2017.
Ostatnia powieść w cyklu z komisarzem Maciejewskim!
Marcin Wroński, zdobywca Nagrody Wielkiego Kalibru, tworzy wspaniały i porywający obraz wielokulturowego Chełma u progu rozwoju. Miłośnicy II Rzeczpospolitej i kryminałów retro będą wniebowzięci.
Nie każdy awans cieszy. Jako oficer inspekcyjny komisarz Maciejewski czuje się niczym carski rewizor i grzęźnie w papierkowej robocie. Gdy w czasie jego kontroli w Chełmie dochodzi do zabójstwa młodego zapaśnika, komisarz angażuje się w sprawę. Okazuje się bowiem, że w wielokulturowym, gwałtownie rozwijającym się mieście osiadło kilku dawnych zawodników, którzy kiedyś w oczach małego Zygi równi byli Herkulesowi. Maciejewski musi oddzielić dawne sympatie od faktów.
Czerwień jarzębin – Katarzyna Michalak. Kraków: Znak, 2017.
Trzy przyjaciółki, trzech braci i zło, które nie odpuszcza…
Leśną Polanę spowił mrok. Kiedy już wszystko wskazywało na to, że szczęście odnalazło do niej drogę, Gabriela nagle znika. Zło, które krzywdziło, wciąż nie jest syte bólu.
Czy przyjaciele Gabrieli – i ten, który nie przestał jej kochać – zapobiegną nieszczęściu?
Majka i Julia są gotowe na wszystko, by ocalić przyjaciółkę. Jednak los sprzysiągł się przeciwko nim. Niespodziewane wydarzenia zmuszają do trudnych wyborów i jeszcze trudniejszych decyzji. A kiedy w grę wejdą uczucia – oraz przystojni bliźniacy Marcin i Patryk – można spodziewać się wszystkiego…
*
Czerwień jarzębin – kolejny tom bestsellerowej Leśnej Trylogii – opowiada o sile prawdziwej przyjaźni i miłości, która czasem przychodzi w najmniej spodziewanym momencie. To także ostrzeżenie przed złem, któremu tylko najodważniejsi potrafią się przeciwstawić…
Niespokojni zmarli – Simon Beckett. Warszawa: Czarna Owca, 2017.
Piąta część serii o antropologu sądowym Davidzie Hunterze.
Piątkowy wieczór, konsultant w dziedzinie medycyny sądowej, doktor David Hunter, odbiera telefon inspektora Lundy’ego z komendy w Essex.
Na wybrzeżu wyspy Mersea znalezione zostają zwłoki w stanie głębokiego rozkładu. Miejscowa policja prosi Huntera o pomoc przy ich wydobyciu i identyfikacji.
Śledczy podejrzewają, że to ciało Leo Villiersa, syna wpływowej miejscowej rodziny, który zaginął wiele miesięcy temu. Istnieją przypuszczenia, że miał romans z mężatką, Emmą Derby, pozbył się kochanki i popełnił samobójstwo. Gdyby jednak wszystko było takie proste…
Plac zabaw – Lars Kepler. Wołowiec: Czarne, 2017.
Jasmin Pascal-Anderson jest porucznikiem w szwedzkiej armii. Podczas misji NATO w północnym Kosowie zostaje poważnie ranna, a jej serce zatrzymuje się na czterdzieści sekund. W stanie śmierci klinicznej przenosi się do tajemniczego i pełnego przemocy miasta portowego – tylko najsilniejsi mają szansę opuścić królestwo śmierci i powrócić do świata żywych. Anderson to się udaje.
Kilka lat później syn Jasmin ulega poważnemu wypadkowi. Potrzebna jest natychmiastowa operacja, podczas której lekarze muszą zatrzymać akcję serca chłopca. Anderson jest przekonana, że jeśli jej syn trafi do tajemniczego miasta, nigdy z niego nie powróci – szczególnie jeśli zapuści się do najmroczniejszej jego części zwanej placem zabaw. Czy Anderson uda się ocalić syna?
Lars Kepler przenosi czytelnika w świat mroczny i groźny, w którym granice między prawdą i wyobraźnią nie istnieją, a człowiek w swojej walce o przetrwanie jest zdany tylko na siebie.
Syn dwóch matek – Małgorzata Piekarska, Maciej Piekarski. Warszawa: Trzecia Strona, 2016.
Książka o zagładzie Zamojszczyzny przez pryzmat losów Jana Tchórza, dziś emerytowanego gospodarza we wsi Borowina Starozamojska. Wtedy 2,5-letniego chłopca dwukrotnie wydzieranego od matki – raz biologicznej, drugi raz adopcyjnej.
W 1943 roku Janina i Bronisław Piekarscy, rodzice Macieja Piekarskiego wzięli z sierocińca pozbawione rodziców dziecko o nieznanej tożsamości, uratowane przez warszawskich kolejarzy z tzw. transportu śmierci. Ta decyzja na zawsze splotła ze sobą losy dwóch rodzin.
Autorami są zmarły w 1999 roku Maciej Piekarski i jego córka Małgorzata Karolina Piekarska. To swoisty dwugłos, w którym napisany w latach 70-tych reportaż przeplata się ze współczesną opowieścią, jaką snuje zmarłemu Ojcu córka. Opowiada mu, jak przed laty odebrała historię swojego przybranego Stryja, jak zmieniła ona jej spojrzenie na świat oraz o obecnych losach Jana Tchórza. Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie: czy wojna i jej okrucieństwo istnieją tylko dopóki żyje ostatni świadek?
Cukrzyca – red. nauk. Ewa Pańkowska. Warszawa: Wydaw. Lekarskie PZWL, 2017.
Cukrzyca. Personalizacja leczenia i opieki nad pacjentem” to unikatowa książka przedstawiająca interdyscyplinarne i holistyczne podejście do leczenia osoby chorej na cukrzycę.
Charakter choroby jako choroby przewlekłej wraz z wszelkimi konsekwencjami emocjonalnymi i somatycznymi typowymi dla chorób nieuleczalnych i przewlekłych wskazuje na potrzebę personalizacji procesu leczenia i wyjście poza schematy terapeutyczne, które są bardzo mocno zakorzenione w postępowaniu leczniczym i diagnostycznym.
Złożoność procesów patofizjologicznych wynikających z cukrzycy i chorób współwystępujących oraz umiejętność rozpoznania dodatkowych chorób wymaga dostosowania adekwatnego leczenia, w którym ogromną rolę odgrywają specjaliści z różnych dziedzin:: gastroenterologii, endokrynologii, psychologii oraz specjaliści z zakresu żywienia.
Po raz pierwszy w tak dużym stopniu został przedstawiony problem kondycji emocjonalnej chorego i jego rodziny w związku z rozpoznaniem nieuleczalnej choroby.
Książka przedstawia najnowsze standardy postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w schorzeniach gastrologicznych współwystępujących z cukrzycą, podstawy pracy psychoterapeutycznej i diagnozę zaburzeń psycho-emocjonalnych. Aspekty terapeutyczne przedstawione zostały w opisach przypadków, wskazujących na znaczny polimorfizm przebiegu choroby, przyczyny dodatkowych powikłań wraz z analizą szczegółową insulinoterapii oraz jej wpływu na jakość leczenia.
Chcemy, aby książka zachęciła czytelnika do wyjścia poza ramy wiedzy akademickiej aby poszukiwać odrębności zarówno diagnostycznych jak i leczniczych w kontakcie z pacjentem
Dieta kontra rak – Anna Rogulska. Warszawa: Wydaw. Lekarskie PZWL, 2016.
Ten oto niewielki poradnik zawierający najistotniejsze zalecenia i wskazówki dietetyczne dla osób leczonych onkologicznie (z uwzględnieniem leczenia chirurgicznego, chemio- i radioterapii). Znajdziecie w nim przepisy na lekkie, zdrowe potrawy i przykładowe jadłospisy, które staną się inspiracją do codziennego przygotowywania zbilansowanych posiłków. Zachęcamy do zmieniania przepisów według własnego uznania i dodawania do potraw ulubionych składników chorego.
Jeśli Twoja mama, tata, może siostra albo przyjaciółka walczy z chorobą, możesz pomóc i wspierać bliską Ci osobę, przygotowując każdego dnia zdrowe i pyszne posiłki. Znajdziesz tu potrzebną wiedzę na temat takich dolegliwości, jak brak apetytu, zaparcia, wymioty czy biegunka, które towarzyszą każdego dnia choremu onkologicznie. Pomoże Ci to zrozumieć cierpienie bliskiej Ci osoby i da wskazówki, jak odpowiednia dieta może łagodzić i minimalizować te przykre przypadłości.
Gajcy – Stanisław Bereś. Wołowiec: Czarne, 2016.
Mało jest poetów, których życie stało się symbolem losu całego pokolenia. Niewątpliwie należy do nich Tadeusz Gajcy – jeden z najważniejszych przedstawicieli rocznika 1920. Nazwano ich Kolumbami, bo odkryli nieznany wcześniej kontynent terroru, cierpienia, strachu i śmierci. Wybitnie utalentowany poetycko redaktor podziemnego czasopisma „Sztuka i Naród”, przekonany o swojej wyjątkowości, żył jak jego rówieśnicy – intensywnie, szybko i twórczo – czując nadchodzącą śmierć. Zginął na powstańczej reducie w wieku dwudziestu dwóch lat, a dowódcy natychmiast wnioskowali o przyznanie mu Krzyża Walecznych. Opublikował dwa szczupłe tomiki poetyckie, które przeszły do historii literatury. Do dziś zwracają uwagę oryginalną fantastyką, którą przeszywa lęk, dziecięcą wrażliwością, utkaną z obrazów apokaliptycznej grozy, wreszcie poczuciem absurdu chwili dziejowej, obserwowanej z niedowierzaniem – jak rodzaj przerażającej groteski.
Po ponad siedemdziesięciu latach od śmierci Gajcego muszą nas nurtować pytania: Kim był ten młodziutki poeta i dramaturg? Co wiązało go z ultraprawicowym środowiskiem „Sztuki i Narodu”? Czym wzbudził niechęć Czesława Miłosza, która nie ostygła do XXI wieku? Pod czyim nazwiskiem ukrywa się w powieści Kolumbowie rocznik 20 Romana Bratnego? Czy faktycznie zginął wraz ze Stroińskim „podniesiony na tarczy eksplozji”?
Stanisław Bereś prześwietla tragiczne życie poety, sięgając do wspomnień rodziny oraz znajomych, ale przede wszystkim dogłębnie analizując jego twórczość.
Makuszyński – Mariusz Urbanek. Wołowiec: Czarne, 2017.
Autor najpoczytniejszych książek dla młodych czytelników, ojciec Koziołka Matołka, nie za bardzo lubił dzieci. Swoich nie miał. Twórca przesympatycznych bohaterek, nieprzewidywalnych i niezależnych młodych kobiet, był mizoginem. Zdeklarowany tradycjonalista i konserwatysta przyjaźnił się ze skamandrytami.
Kochał życie, nienawidził łzawych tragedii, a „Jontka z Halki powiesiłby z czystym sumieniem”. Niektórzy twierdzili, że był „bawidamkiem, kokietującym i mizdrzącym się do czytelników z minoderią salonowej lwicy”. Nałkowska nie cierpiała jego nieznośnego sentymentalizmu. W wydanej w 1953 roku Literaturze międzywojennej pisano, że Makuszyński nie gardzi „tanimi chwytami, schlebiającymi typowym gustom drobnomieszczańskim”.
II Rzeczpospolita w jego powieściach była szczęśliwym krajem dobrych ludzi. Komunistyczni decydenci zarzucali mu, że nie widział kontrastów i walki proletariatu z krwiożerczym kapitałem. Ale nie mieli racji. Zachowując humor, ironię, zachwyt światem i wiarę w ludzką dobroć, Makuszyński opisywał Polskę bez retuszu. Bieda, a wręcz skrajne ubóstwo, często boleśnie doświadczały jego powieściowych bohaterów. Autor znał je z własnego doświadczenia. Rodzinie wcześnie pozbawionej ojca wcale się nie przelewało i wczesne lata Kornela należały do zdecydowanie chudych. Jako bystry obserwator dostrzegał też, z jakimi trudnościami borykał się młody kraj.
Sam Makuszyński przeżywał wtedy swój najlepszy okres. Każda jego książka miała po trzy, cztery wydania – a niektóre nawet dziesięć. Jednak po latach prosperity los znowu się odwrócił. W czasie okupacji pisarz ledwo wiązał koniec z końcem, a po wojnie, nie godząc się na kompromisy, został reliktem minionej epoki. W 1951 roku jego powieści znalazły się na liście książek „ideologicznie szkodliwych”.
Na nic okazały się jednak starania komunistów, by skazać Makuszyńskiego na damnatio memoriae. Kolejne pokolenia zaczytywały się Szatanem z siódmej klasy i przeżywały przygody panny z mokrą głową wbrew głosom przed- i powojennych krytyków.
Próby czasu nie przetrwała tylko „dorosła” twórczość pisarza.
Szybki detoks – Magdalena Makarowska. Łódź: Feeria, 2017.
Powitaj wiosnę na witalnej petardzie!
„Szybki detoks” to pięciotygodniowy program rozbudzenia i doładowania energią organizmu po zimowym śnie, który zwykle zostawia nam w prezencie dodatkową warstewkę tłuszczu i parę niechcianych kilogramów. Te nie poddają się niestety wiosennym roztopom… Aby się ich skutecznie pozbyć, należy rozkręcić metabolizm, skupiając się na dwóch kluczowych kwestiach:
odciążeniu wątroby,
przyspieszeniu trawienia i przemiany materii.
Przez detoks rozumiemy biologiczną odnowę, od nowa więc zaplanujmy nasz program żywieniowy, który pomoże nam powitać wiosnę na pełnej witalnej petardzie. Pomogą nam w tym wiosenne warzywa – produkty świeże, mało przetworzone i bogate w błonnik. Decydujące będzie wykluczenie z diety tych elementów, które są przyczyną kłopotów z trawieniem. Już po krótkim czasie nasze dobre bakterie jelitowe podziękują nam, wzmacniając naszą odporność, poprawiając samopoczucie, a nawet wygląd skóry!
„W moich poradach żywieniowych dobre samopoczucie, lekkość trawienia oraz zdrowie układu pokarmowego zawsze były i są podstawą dobrze skomponowanej diety. Każdemu ze swoich podopiecznych układam plan żywieniowy, który uleczy trawienie, niwelując wzdęcia, zgagi i zaparcia, które świadczą o problemie z jelitami. Nie wyobrażam sobie diety, która tylko odchudza. Dieta ma usprawniać cały proces trawienny i polepszać ogólny stan zdrowia, czyli na przykład obniżać poziom cukru, złego cholesterolu, trójglicerydów i ciśnienia krwi, odciążać nerki i wątrobę, wspomagać metabolizm i usuwanie toksyn.”
| Nowości |